- struchleć
- struchleć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}truchleć {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
struchleć — dk III, struchlećeję, struchlećejesz, struchlećlał, struchlećeli, struchlećlały, struchlećlali «bardzo się przestraszyć; znieruchomieć, zdrętwieć z przerażenia» Struchleć ze strachu, z przerażenia. Ktoś struchlały ze zgrozy. Czyjeś serce… … Słownik języka polskiego
truchleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, truchlećeję, truchlećeje, truchlećlał, truchlećleli {{/stl 8}}– struchleć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} lękać się, nieruchomieć ze strachu, drżeć z przerażenia; bać się, przerażać się, trwożyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potruchleć — dk III, potruchlećeję, potruchlećejesz, potruchlećej, potruchlećlał, potruchlećeli «o wielu osobach: zdrętwieć z przerażenia; struchleć jeden po drugim» … Słownik języka polskiego